Sąd odrzucił pozew Krzysztofa S. przeciwko dziennikarzowi Zielkemu; prokuratura oskarżyła go o pedofilię

W lipcu 2023 roku Prokuratura Okręgowa w Warszawie oficjalnie skierowała akt oskarżenia przeciwko Krzysztofowi S., współtwórcy kultowych programów dla dzieci i młodzieży Tęczowy Music Box i Co jest grane. Osoba ta została oskarżona o wykorzystywanie seksualne osoby poniżej 15. roku życia – przestępstwo, za które grozi mu od 2 do 12 lat pozbawienia wolności. W tym samym czasie Sąd Okręgowy w Warszawie, pod przewodnictwem sędziei Agnieszki Rafałko, odrzucił w całości jego pozew cywilny przeciwko dziennikarzowi śledczemu Mariuszowi Zielkemu. To nie był tylko wyrok – to był sygnał. Sąd stwierdził, że publikacje Zielkego nie miały charakteru bezprawnego. I to właśnie to sprawia, że ta sprawa nie jest tylko o jednym człowieku. To o tym, kto ma prawo mówić prawdę, gdy system milczy.

Co się działo od 2019 roku?

W sierpniu 2019 roku Mariusz Zielke opublikował na swoim blogu pierwszą informację o "pewnym muzyku", który molestował dzieci. Nie nazwał imienia. Nie potrzebował. Wystarczyło, by rodzice, którzy kiedyś wierzyli w Tęczowy Music Box, zaczęli szukać odpowiedzi. W ciągu kolejnych miesięcy pojawiły się relacje – dziesiątki. Dziewczynki, które po warsztatach zaczynały się zmieniać. Chłopcy, którzy nie chcieli mówić o tym, co się stało. Zielke zgłosił zawiadomienie do prokuratury. I to on, nie władze, otworzył drzwi do tej afery. W 2019 roku w wywiadzie dla Onet powiedział: "Przeważnie robił to dziewczynkom, ale dostałem też informacje o dwóch chłopcach. Jeśli te dzieci nie reagowały, to dochodziło do dalszych czynności. Niestety również do gwałtów."

W 2023 roku, po wydaniu dokumentu Bagno, który TVP wyemitowała 29 czerwca, prokuratura podjęła oficjalne działania. W tym samym miesiącu – 17 lipca – Polska Agencja Prasowa podała, że jednym z zarzutów jest wykorzystywanie seksualne dziecka w 2017 roku podczas jazzowych warsztatów w Puławach. Wcześniej – w latach 1997–1999 – miały miejsce przestępstwa, o których mówiły relacje dwóch małoletnich pokrzywdzonych. Zielke szacuje, że w ciągu 40 lat działalności Krzysztofa S. mogło zostać skrzywdzonych co najmniej 20 dzieci. Jedna z nich miała zaledwie 11 lat.

Skąd się wzięła ta afera?

Krzysztof S. był nie tylko muzykiem. Był ikoną. Programy, które tworzył, były częścią dziecięcej kultury w latach 90. i 2000. Dzieci uczyły się muzyki, tańca, wierzyły w niego. A on – jak twierdzą świadkowie – wyczuwał te, które były najbardziej podatne. "Wyszukiwał sobie dzieci podatne na wpływy", powiedział Zielke. Nie było to przypadkowe. To był system. Czasem po latach "hodowli" dochodziło do obcowania płciowego. W niektórych przypadkach – do gwałtu. I to nie było tylko jedno miejsce. To było w studiu, na warsztatach, w domach, gdzie dzieci trafiały pod opiekę "kultowego nauczyciela".

Sąd w Warszawie nie oceniał winy Krzysztofa S. – oceniał, czy dziennikarz miał prawo mówić. I odpowiedział: tak. "Działania pozwanego w postaci publikacji materiałów nie mają charakteru bezprawnego", stwierdziła sędzia Rafałko. To znaczy: nie ma prawa do milczenia, gdy dziecko jest narażone. A jeśli ktoś próbował ukryć prawdę pod maską kultury – to nie ma prawa do ochrony przed krytyką. Zielke, po wyroku, powiedział: "To pierwszy wyrok sądowy w jednej z największych afer pedofilskich w historii Polski". I miał rację. Bo to nie był wyrok o zadośćuczynieniu. To był wyrok o prawdzie.

Kto jeszcze jest w tej sprawie?

W tym samym czasie, w Lublinie, toczy się proces 82-letniego muzyka i nauczyciela Jana K.. Ma przed sobą 17 zarzutów – od 2004 do 2021 roku – o doprowadzanie dzieci poniżej 15. roku życia do czynności seksualnych. 11 rozpraw już się odbyło. To nie jest przypadkowy zbieg okoliczności. To jest struktura. Wieloletnia, ukryta, chroniona przez milczenie. I teraz, po latach, zaczyna się rozklejać.

Krzysztof S. nie przyznał się do winy. Ale jego świat się rozpadł. Programy zostały zlikwidowane. Stowarzyszenie, którego był prezesem, przestało istnieć. A w jego domu, gdzie kiedyś grały dzieci, teraz cisza. A w domach, gdzie te dzieci dorastały – ciągle są dźwięki. Czasem płacz. Czasem pytanie: "Dlaczego nikt nie powiedział?"

Co dalej?

Proces karny przeciwko Krzysztofowi S. ma się rozpocząć w styczniu 2024 roku. Prokuratura przygotowała akt oskarżenia z kilkoma zarzutami – w tym o gwałt na 11-latce i wykorzystywanie dzieci w Puławach. To nie będzie szybki proces. Ale będzie publiczny. I to właśnie to jest ważne. Bo kiedyś, gdyby takie sprawy trafiały do sądu, były przekazywane w zamkniętych salach. Teraz – nie.

Mariusz Zielke zapowiedział drugą część dokumentu – Bagno2: Przemilczane. Ma być o tym, jak systemy – edukacyjne, kulturowe, medialne – milczały. O tym, jak ludzie wiedzieli, ale nie mówili. O tym, jak dzieci były traktowane jako "nieistotne". I o tym, że milczenie to też przestępstwo.

Co to zmienia w Polsce?

To nie jest tylko sprawa jednego człowieka. To jest o tym, jak społeczeństwo reaguje, gdy jego ikony okazują się zbrodniarzami. W 2019 roku nikt nie chciał słuchać Zielkego. Teraz – sąd potwierdził, że miał rację. I to jest przewrót. W pierwszym wyroku w tej sprawie nie było mowy o pieniędzach. Było o prawdzie. O odpowiedzialności. O tym, że nie można ukrywać przestępstw za pomocą sław.

W Polsce nie ma jeszcze systemu, który skutecznie chroniłby dzieci przed takimi przestępstwami w środowiskach kulturowych. Ale przynajmniej teraz – nie ma już milczenia. I to jest początek zmiany.